Üzgünüm hem de çok üzgün…

O çok sevdiğim ateşböcekleri de yok oldu dünyadan…

Çocukluğumda köyümde akşam vakti, gün kararırken çok görürdüm onlardan. Çok da hayran olarak onları izlerdim. Doğa harikası bir şeydiler onlar. Adım başı çalılıklarda görülürdü gece karanlığında…

Çok eski değil daha bunlar…

Ancak otuz belki otuz beş yıl olmuştur…

Yoklar şimdi…

Akşam vakti yeşil çalılıklarda ortaya çıkarlardı…

Uçuşup dururlardı gece karanlığında…

Öyle ki;

Hiç unutamıyorum o ışık saçan ateşböceklerini…

Çok özledim onları çok…

Yoklukları içime büyük bir yara oldu…

Özledim karatavuklar, çulluk kuşlarını…

O yaşadığımız iyilik dolu eski günlerimi çok özledim..

O eski günlerdeki her iyiliği gerçekten de çok özledim Rabbim…

          * * *

Söyleyin şimdi…

Korona günlerini hak ettik mi?

Yoksa etmedik mi?

Ne dersiniz?

Ya o Çanakkale Savaşlarına kimler sebep oldu?

Anadolu da Kurtuluş Savaşçının sebebi kim?

Ne dersiniz?

Yeter mi?

Yoksa devam edelim mi?

Birinci ve İkinci Dünya savaşları kimin eseri?

Öyle ki şu halde, söylememiz gereken son söz şu oluyor;

Perişan ve yaşanmaz ettik dünyayı ve hepimiz suçluyuz…

Rahmanın bize sunduğu o ilahi ışıkları bile söndürdük..

Yağma yok öyle…

Dünyaya Allah’ın kitabı Kur an Ahlakı hükmetmedikçe yeryüzünde daha pek çok Korana Virüsler bizi bekliyor dostlar…