Tit Makcije Plaut (lat. Titus Maccius Plautus, oko 254. pr. Kr. ? 184. pr. Kr.) je najve?i i najcjenjeniji autor komedija u starorimskoj književnosti. Uspjeh kod rimske publike polu?io je ponajviše poradi slobodne i žive obrade gr?kih originala, koje je po volji mijenjao, pojednostavljivao i kombinirao tako da je od gr?kog predloška stvarao latinsku adaptaciju. U antici mu se pripisivalo ?ak oko 130 komedija, me?utim ?uveni rimski histori?ar Marko Terencije Varon u 1. stolje?u pr. Kr. kao autenti?ne je izdvojio 21 komediju, od kojih je u cijelosti sa?uvano 20. Plautove su komedije bile veoma cijenjene u doba kasne Rimske Republike i ranog Carstva, ali su se kasnije malo ?itale jer im je jezik bio arhai?an. Ponovo je otkriven i rado ?itan u doba renesanse, pa je tako poslužio kao uzor i izvor velikim piscima komedija Shakespeareu i Molièreu, a Marin Drži? je komediju Skup napisao po uzoru na Plautovu Aululariju. Jedna od najpoznatijih Plautovih komedija je Aulularia – naslov joj se doslovno prevodi kao ?up sa zlatom, a na hrvatski je prevedena pod naslovima Tvrdica, Škrtac i ?up. Nije poznato koja joj je to?no gr?ka komedija uzor, ili ona nije sa?uvana. Pri?a prati starog škrtca Eukliona koji pronalazi ?up sa zlatom i neprestano bdije nad njime. Motiv se prepli?e s motivom ljubavi Euklionove k?erke i mladog Likonida. Pored škrtosti, kroz lik starog Megadora koji tako?er želi oženiti Euklionovu k?er, ismijava se stara?ka požuda. Preveo: Koloman Rac. Lektira za 1. razred srednje škole.